SANI
18-01-2013, 10:50
Σήμερα, είχα τη χαρά να πέσει στα χέρια μου (διαδικτυακά...) ένα αξιόλογο και περιεκτικό άρθρο το οποίο αναλύει παραστατικά την αλληλουχία της ανθρώπινης σκέψης με τη λειτουργία της μνήμης καθώς και το ρόλο του υποσυνείδητου στην ψευδαίσθηση που έχει ο άνθρωπος ότι μπορεί με μια σκέψη να ξεχάσει, να διαγράψει από το μυαλό του μνήμες τις οποίες θέλει να ξεχάσει και να αφήσει στο παρελθόν..

το άρθρο "Μνήμη ή Λήθη;" του Λάμπρου-Γεράσιμου Γιούρντα, φοιτητή στη Γλασκόβη.

Στην προσπάθεια τους οι επιστήμονες να βρουν την αλληλουχία του ανθρώπινου εγκεφάλου και να την κλείσουν μέσα σε λίγα εκατοστά ενός «τσιπ», έκαναν πολλαπλά πειράματα και έρευνες πάνω στους ανθρώπινους νευρώνες.
Κατέληξαν, λοιπόν, στο ότι δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν ολόκληρο τον ανθρώπινο εγκέφαλο αλλά μόνο ένα μέρος του, και αυτό γιατί δεν ήταν δυνατό να προγραμματίσουν την ανθρωπινή σκέψη (όταν ο ανθρώπινος νους έχει 60.000 σκέψεις κάθε μέρα) και να ελέγξουν τη λειτουργία της μνήμης. Αυτά τα δύο πράγματα αποτελούν ουσιαστικά τα εχέγγυα του ανθρωπινού μυαλού μπροστά στην μηχανοποίηση του και εν συνεχεία στην καταστροφή του, λόγο της μη χρησιμότητας του.
Η δύναμη της σκέψης προέρχεται κυρίως από την πολύ καλή της συνεργασία με το συναίσθημα, το οποίο φυσικά είναι πανίσχυρο. Τόσο πανίσχυρο που σε κάνει να γεύεσαι την ευτυχία και τη δυστυχία με διαφορά εκατοστών του δευτερολέπτου. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το ότι μπορούμε να πείσουμε το συνομιλητή μας ευκολότερα επικαλούμενοι κάποια πτυχή του συναισθηματικού του κόσμου παρά κάνοντας νύξη στην λογική. Συμπεραίνουμε ότι αφού αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε. Πόσο εύκολη διαδικασία ακούγεται, αλλά από την άλλη πλευρά πόσο δύσκολο είναι να την κατευθύνουμε προς όφελος μας.
Σίγουρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος με τα περισσότερα βιώματα είναι και ένας ευτυχής άνθρωπος. Τα βιώματα αυτά μπορεί να ποικίλλουν από όμορφα σε άσχημα, γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι προτιμούν να ξεχνούν κάποια πράγματα που τους θλίβουν. Λανθασμένα νομίζουν όμως πως ξεχνούν, διότι οτιδήποτε βιώνει ο άνθρωπος καταγράφεται στο υποσυνείδητο μας και η διαγραφή δεδομένων είναι αδύνατη ως ανέφικτη. Πιο απλοποιημένα θα λέγαμε πως ξεκαθαρίζουμε στο μυαλό μας ποια βιώματα μας χαροποιούν και ποια όχι και αναλόγως ανοίγουμε την πόρτα της μνημόνευσης στις πρώτες και την κλείνουμε στις δεύτερες. Η λήθη, λοιπόν, αν και δεν είναι λογικά υπαρκτή, τίθεται σε λειτουργία με τη βοήθεια της σκέψης. Δεν υπάρχει «το ξέχασα» αλλά «δε θέλω να το θυμάμαι». Βλέπετε πως ένα από τα συναισθήματα μας που είναι και η επιθυμία παίζει βασικό ρολό στη μνήμη η στην έλλειψή της.
Καταλήγουμε στο δίλημμα του τι είναι τελικά το καλύτερο, να θυμόμαστε ή να έχουμε την ικανότητα να ξεχνούμε. Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να μπορούν να ξεχνούν κάποια πράγματα, όταν μέσα σε αυτά εμπεριέχονται αισθήματα, όπως πόνος, θλίψη, μοναξιά, γενικότερα συναισθήματα που τους φέρνουν σε δυσμενή ψυχολογική κατάσταση. Κι όμως, αν ρωτήσεις έναν άνθρωπο που έχει προσβληθεί από τη νόσο Αλτσχάιμερ θα σου απαντήσει πως θα προτιμούσε να θυμάται, διότι ακόμα και αν οι μνήμες ήταν μια μίξη καλών και κακών στιγμών, δεν έπαψαν να του δίνουν αφορμή να σκέπτεται. Τελικά, συμπεραίνουμε πως και τα δυο χρειάζονται τη σκέψη για να πραγματοποιηθούν. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι πού θες να επενδύσεις αυτή τη δύναμη της σκέψης σου, σε κάτι που θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο προσθέτοντας στη ζωή σου ανάμεικτα συναισθήματα από βιώματα ή στην εξάλειψη της βουλιμίας σου με κυρίως πιάτο αναρίθμητους λωτούς...
δημιουργία SANI 18-01-2013
τελευταία καταχώρηση indian 07-10-2013
απαντήσεις 1
προβολές 6823
indian
07-10-2013, 04:28
Φυσικα και δε μπορει να γινει αποσβεση μνημων! Αλωστε το οτι ζω μια κατασταση που καλυτερευει η ασχημενει τον χαρακτηρα μου ως οντοτητα ποτε θα ειναι ? Μιας και υπαρχει αληλουχια αυτων των καταστασεων μια καλα μια ασχημα.Τι γινετε αποτυγχανω και ξεκιναω παλι απο την αρχη? ειμαι τοτε, ειμαι τωρα, ειμαι οπως δεν θελω να ειμαι, θα ειμαι στο μελον? Λοιπον ολα ειναι τωρα, ολα στο τωρα γινονται και τα παρελθοντα και τα μελοντα, απλως πολυ σωστα καταγραφονται οι καταστασεις ως μνημες! Το να αντλησω απο το σκληρο μου δισκο (υποσυνειδητο) καλα και ασχημα πραγματα ειναι θεμα βουλησης και επιλογης!Τι ειναι αυτο που με κανει να επιλεξω? Μα φυσικα η εμπειρια αυτων των αντιθεσεων! Και φυσικα η βουληση παει μαζι με την αισθηση και ετσι εχω το αποτελεσμα της επιλογης αφου εχω κρινει πρωτα τι με ωφελει και νοητικα και αισθησιακα! Το οτι συμπερενω μια κατασταση του εαυτου μου στο τωρα δεν συμενει οτι εχω αποριψει τις υπολοιπες καταστασεις μου αλλα απλως συγκρινω μεσα απο αυτες που βρισκομαι οντολογικα!Τωρα απο την αλλη εαν φερουμε εναν ανθρωπο που εχει ζησει με απανθρωπες συνθηκες σε μια κοινωνια ευρυθμη θα ειναι για εμας αξεστος, αλλα κατα κοινη ομολογια θα λεγαμε οτι αυτος μεγαλωσε εληψει καλων παραστασεων. Τωρα εαν καναμε το αντιθετο με εναν σωστα αναθρεμενο ανθρωπο θα λεγαμε οτι αυτος ειχε σωστες παραστασεις. Τον οποιο ομως αν τον στελναμε σε μια κοινωνια ζουγκλας τι θα γινοτανε??? Λοιπον μην ξεχναμε οτι υπαρχει και το ασυνηδητο και οταν ανοιξει αυτο το κουτι ξερουμε πολυ καλα τα αποτελεσματα του και ποσο ασχημα ειναι! Α ναι κατι λεγετε και για υποσυνειδητα μυνηματα τελευταια και συμφωνα με ερευνες ειναι υπαρκτα και αποτελεσματικα και σιγουρα οσο σιγουρη ειναι και η ζωη! Εκει τι εχουμε ακυρωση της βουλησης του ανθρωπου? Κατι δε παει καλα!!!!! Ολα καλα πανε απλως οταν συναντησει το υποσυνηδειτο δεδομενο ο εκγεφαλος το οικιοποιητε πιο ευκολα αλλα ειναι στην επιλογη του το πως το νοει και συμφωνα παντα του τροπου ζωης του. Καλα και το συνειδητο τι κανει το ξεχασαμε? Ε αυτο κανει ολη τη δουλεια και εδω ερχετε ο κοσμος των αισθηματων και παιζει το ρολο του. Συνειδηση και αισθηση και τον νου να κατευθηνει εχουμε το αναλογο αποτελεσμα!!! Οπα περιμενε μια στιγμη, κατι μου λεει η λεξη συν-ειδηση ,ειδηση μαντατο χμμ, ποιος την στελνει και γιατι? Λιγη σημασια εχει προς το παρον γιατι θα παμε αλλου και θα απομακρυνθουμε απο το θεμα μας! Σημασια εχει οτι ειδιοποιουμε για κατι και αυτο το κατι με κανει να διακρινω το ασχημο απο το αγαθο, η δεν ειναι ετσι? Αρα δεν αποριπτω τις ασχημες παραστασεις η βιωματα αλλα με βοηθουν να διακρινω και τις βαζω στην παντα σαν καλα εργαλεια και οταν τα ξαναχρειαστω τα εμφανιζω για κυριο σκοπο παντα το αγαθο!!! Αναμεικτο συναισθημα θα ελεγα μαλον οτι παραπεμπει σε διχασμενη προσωπικοτητα! Το οτι καποιος θελει να ευρανθει καποιο λοτο δε συμαινει οτι πρεπει να δοκιμασει και τον ξυνο απο την στιγμη που γνωριζει το αποτελεσμα,αρχη να μην μεινει μονο εκει και ξεχασει τον προορισμο του!! Αλωστε μας το διδαξε και ο πανσοφος ΟΔΥΣΣΕΑΣ !!! Ασ γυρισουμε ομως λιγο στα περι ληθης και μνημης! Μηπως τελικα απο τα προαναφερθεντα βγαζουμε καποιο συμπερασμα οτι τελικα βρισκομαστε σε ΛΗΘΗ και συμφωνα με τις παραστασεις που εχουμε και με τις γευσεις του πικροξυνου(εμπειρια) συν-ειδητοποιουμε σιγα σιγα και ανακτουμε την ΜΝΗΜΗ του τι οντως ειμαστε και το σκοπο τον οποιο εχουμε και χαρη του οποιου ειμαστε αυτοβουλες οντοτητες??? Αγαπητε φιλε Λαμπρο χαιρομαι για την αξιολογη εργασια σου και ειμαι σιγουρος οτι θα εχεις ενα λαμπρο τωρα (μελον) Απλως εξεθεσα καποιες αποριες μου και συμπερασματα με αφορμη την αξιολογη εργασια σου!
Συνδέσου στον λογαριασμό σου, για να απαντήσεις σε αυτό το θέμα.
Διάβασε και αυτά