Εκτός σύνδεσης
γυναίκα35χρ.
Τα μακρινά φθινόπωρα έχουν θαμπώσει
Κάπου στο χωματόδρομο χάθηκε μια τιμή
Ανάμεσα σε δύο μπακαλοταβέρνες
Παράλληλες σειρές από αξιοπρεπή δράματα με γαλλικά κεραμίδια
Στα πεζοδρόμια αιδώς και καρέκλες
Μια παιδική σχεδία με ρόδες
Θυμάμαι τo nikosτης σιωπής
Να τηρηθεί παρακαλώ ενός λεπτού χαρά
Τo nikos της μελωδίας
Μα πώς να ζήσεις στην παράνοια των εικόνων
Να σε κυκλώνουν ρύποι ακουστικοί
Στο όριο του πόνου
Σε παγιδεύουν καθημερινά τα πλοκάμια των δρόμων
Εκείνη η πληθωρική υγρασία στις κόκκινες πνιχτές λέξεις
Καημοί που περιφέρονται σαν αδέσποτες σφαίρες
Θυμάμαι τo niko του καλοκαιριού
Τους παράξενους έρωτες σ' άγνωστη γλώσσα
Τις δροσερές φωτιές των θαυμάτων
Θυμάμαι τις ατέλειωτες Μαρίες των βιβλίων
Κάποια μικρή nokos που έχω ξεχάσει
Ανάμεσα στα φύλλα ενός βιβλίου
Σαν τις πεταλούδες.
16-04-2012, 17:44
 
(Χαρακτήρες που απομένουν: 1200)